గాలిక్ తెగలకి రోమన్ సేనలకి మధ్య ఘర్షణ

రోమ్ సామ్రాజ్య ప్రభ ఇటాలియన్ ద్వీకల్పపు కేంద్రం నుండి మొదలై పాదం ఆకారంలో ఉండే ఆ ద్వీపకల్పంలో ఉత్తర, దక్షిణ దిశలలో క్రమంగా వ్యాపించింది. ఇరుగు పొరుగు రాజ్యాలు ఒక్కొటొక్కటిగా రోమ్ కి పాదాక్రాంతం అయ్యాయి. యుద్ధక్రీడలో ఆరితేరిన రోమన్ సేనలకి ఇక తిరుగులేదన్నట్టుగా అయ్యింది.

కాని ఎంత గొప్ప శక్తికైనా విశ్వంలో దానికి దీటైన శక్తి ఎక్కడో ఉండి తీరుతుంది. ఏదో ఒక సమయంలో అది బహిర్గతం అవుతుంది. రెండు శక్తులూ బలాబలాలు తేల్చుకుంటాయి. అంతవరకు అప్రతిహతం అనుకున్న బలం అబలమని తేలిపోవచ్చు. రోమ్ విషయంలో అలాంటి పరిణామమే ఒకటి క్రీపూ. 386 లో జరిగింది.

రోమ్ కి ఉత్తర సరిహద్దుల్లో ఆల్ప్స్ పర్వతాలకి అవతల ఎన్నో తెగల వారు జీవించేవారు. రోమన్లు వారందరినీ తమ కన్నా తక్కువవారిగా తలచేవారు. అనాగరికులుగా పరిగణించేవారు. ఒక ఉన్నతమైన సంస్కృతి తాము కాక బయటవారు అంతా తమ కన్నా తక్కువవారు అనుకోవడం, సంస్కారహీనులుగా పరిగణించడం ఎన్నో సందర్భాల్లో కనిపిస్తుంది. అలాంటి ఒరవడి భారత చరిత్రలో కూడా కనిపిస్తుంది. సంస్కృతంలో ‘మ్లేచ్ఛ’ అనే పదం వుంది. అంటే వైదిక ధర్మానికి బాహ్యంగా ఉండేవారని అర్థం. వ్యావహరికంగా ఆ పదానికి కిరాతులు, అనాగరికులు అన్న అర్థం ఏర్పడింది. ప్రాచీన గ్రీకులని మనం యవనులు అని పిలిచేవారం. మన దృష్టిలో వారు మ్లేచ్ఛులే! కాని ప్రాచీన గ్రీకులు మొత్తం పాశ్చాత్య ప్రపంచానికి నాగరికత నేర్పిన వారు.

క్రీ.పూ నాలుగవ శతాబ్దంలో రోమ్ ఉత్తర సరిహద్దుల్లో జీవించిన ఒక తెగ ‘కెల్ట్’ (Celts) తెగ. వీరు ‘గాల్’ (Gaul)  అనే ప్రాంతంలో జీవించేవారు. ఇదే నేటి ఫ్రాన్స్ దేశం. క్రీపూ. 386 లో అశ్వారూఢులైన గాల్ యోధులు ఆల్ప్స్ పర్వతాలు దాటి రోమన్ సామ్రాజ్యం దిశగా చొచ్చుకువచ్చారు. ఇరుగు పొరుగు తెగలతో యుద్ధాల వల్ల గాల్ తెగలవారు తమ సొంతూళ్లని కోల్పాయారు. నిలువనీడ కోసం వెతుక్కుంటూ ఇటాలియన్ ద్వీపకల్పంలోకి ప్రవేశించి తల దాచుకునేందుకు కాస్త చోటిమ్మని రోమన్ అధికారులతో మంతనాలకి దిగారు. ముక్కుమొహం తెలియని ఈ దెశదిమ్మరి తెగలు తమని గదమాయించడం ఏంటని రోమన్ దౌత్యకారులు మండిపడ్డారు. ఐదూళ్లు ఇమ్మని అలనాడు పాండవులు అడుగగా దుర్యోధనుడు స్పందించిన తీరులో స్పందించారు రోమన్ దూతలు. దాంతో ఒళ్లు మండిన గాల్ తెగలు యుద్ధ భేరి మోగించాయి.

ఈ అనాగరక, అనామక తెగలతో పోరు ఇట్టే తేలిపోతుందని ఊహించిన రోమన్ సేనానులకి గాల్ తెగలు మూడు చెరువుల నీళ్లు తాగించాయి. ఎందుకంటే అసలు యుద్ధం చేసే తీరులోనే రోమన్ సేనలకి, గాల్ సేనలకి మధ్య ఎంతో తేడా వుంది. అసలు ఆ తేడా రెండు వర్గాల సైనికుల ఆకారాలతోనే మొదలౌతుంది. గాల్ జాతి సైనికులు ఆజానుబాహులు. వారి కరవాలాలు కూడా రోమన్ కత్తుల కన్నా పొడవుగా ఉండేవి. ఉక్కులా ధృఢమైన దేహాలతో, కండలుతిరిగిన భుజాలతో భీకరంగా రంకెలు వేస్తూ గుర్రమెక్కి దూసుకొస్తుంటే యమకింకరులు దిగొచ్చినట్టు శత్రువుల గుండెల్లో బెదురుపుట్టేది.

అందుకు భిన్నంగా రోమన్ సేనల సత్తా అంతా వారి క్రమశిక్షణలోను, క్రమబద్ధతనోను ఉంది. సమిష్టిగా పని చేస్తున్నంత వరకే వారి సత్తా. వ్యక్తులుగా పోరాడాల్సి వచ్చినప్పుడు వారి బలహీనత బయటపడేది. అందుకు భిన్నంగా గాల్ సేనల విషయంలో, సమిష్టి వర్తనం మీద కాక, వ్యక్తిగత వర్తనానికి ప్రాధాన్యత ఉండేది. గాల్ సేనలలో ప్రతీ సిపాయి ఒక మహాయోధుడిగా పేరు తెచ్చుకోవాలని తహతహపడేవాడు. పక్కవాడి సంగతి ఆలోచించకుండా ఎవడికి వాడు చిచ్చరపిడుగులా శత్రుసేనల మీద విరుచుకుపడి దయ్యం పట్టినట్టు పోరాడేవాడు. ఇలాంటి విచిత్రమైన యుద్ధ విధానం రోమన్లని కలవరపెట్టింది.

యమకింకరుల్లా విరుచుకుపడుతున్న గాల్ వీరులు

(ఇంకా వుంది)